A teraz o emocjach w życiu… Jestem właśnie po trudnym spotkaniu… Mimo, że wyszłam z domu po przyjemnym śniadaniu (ser biały + łyżka dżemu), po dwóch godzinach miałam ochotę na kotlety, które zostały z soboty, na ser żółty i jagodziankę z mlekiem…

Wiedziałam, że to wynik emocji – potrzeba zaopiekowania się sobą… Ten sposób jest najbardziej pierwszy ze wszystkich, wyniesiony z domu…Włącza mi się właśnie w takich momentach jak dzisiaj: z powodu samotności, nadmiaru emocji i – gdzieś w tym wszystkim – bezradności i przeciążenia. Słusznie mówi Thich Nan That, żeby zatrzymywać się nad każdą chwilą swego życia… To właśnie owo zatrzymanie dało mi energię, by przerwać to kompulsywne napełnianie brzucha:) i poszukać innego sposobu na zaopiekowanie się sobą:

W zanadrzu mam jeszcze: sprzątanie, spacer z psem, czytanie, kawa na tarasie… Kluczem jednak jest – zatrzymanie się, namyślenie chwilę nad tym, co robię, zobaczenie siebie gdzieś z boku i sprawdzenie, czy ten widok mi odpowiada… W coachingu ma to swoje szczególne nazwy, niemniej ważne jest, by móc sprawdzić, jak to co robię, widzę, czuję zbliża mnie do ustalonego celu… Jeśli nie – co daje mi robienie tego, co do tej pory mimo braku widocznych korzyści… Czy jest coś głębiej? Co to takiego? Czy jest coś jeszcze?A jak jest dla Ciebie?

Czy jedzenie jest dla Ciebie najłatwiejszym sposobem opiekowania się sobą? Share on X

Czy jedzenie, tak jak dla wielu innych ludzi, jest dla Ciebie najłatwiejszym sposobem opiekowania się sobą? A gdybyś mógł znaleźć inne? Jakie by one były? Zachęcam do spróbowania teraz, na sucho. Proponuję, by zrobić listę i skorzystać z niej w stosownym momencie…